|
|
Badania archeologiczne
prowadzone od maja do grudnia 2019 r. na
wzgórzu katedralnym w ramach realizacji projektu: Pomnik historii
„Frombork – zespół
katedralny” – konserwacja i restauracja
XIV-wiecznego zespołu obronnego i katedralnego (wybranych
obiektów) wraz z dostosowaniem do potrzeb osób
niepełnosprawnych – Etap I prac.
10
stycznia 2020 r., podczas spotkania prasowego kierownik badań
archeologicznych Grzegorz Świderski przekazał informacje o wynikach
badań.
Podczas przeprowadzonych prac odnaleziono łącznie ponad 800
przedmiotów.
Odnalezione zabytki podzielono na dwie grupy ruchome i stałe.
Zabytki
ruchome zawierają bogaty zespół zabytków
ceramicznych, takich jak ceramika naczyniowa z okresu średniowiecza, z
okresu nowożytnego, kilka eksponatów reprezentujących
ceramikę naczyniową fajansową z XVIII w. Znaleziono również
spory zestaw kafli naczyniowych, a także kafli płytowych. Były one
zdobione bogatą ornamentyką i szkliwione szkliwem barwy zielonej.
Oprócz tego został odnaleziony spory zespół
różnego rodzaju kształtek ceramicznych. Są to cegły,
które były wykorzystywane do wykonania ozdobnych portali
drzwiowych, czy też okiennych z około XIV wieku. Były też zabytki
kamienne, cały zespół kamieni szkliwionych, który
był związany z wypalaniem wapna. Oprócz tego był także
zespół zabytków metalowych, na przykład mufa,
która łączyła dwa pnie drzew w środku wydrążonych,
które pełniły funkcje rur wodociągowych. Znaleziono także
fragmenty szkła witrażowego.
Znaleziono też zabytki nieruchome: zabytki architektoniczne,
konstrukcje murowane, ziemne. Znaleziono je po stronie południowej i
północnej prezbiterium. Po południowej stronie znaleziono
relikty murów kamiennych, ceglano-kamiennych, czy też
ceglanych. Przeprowadzona analiza odkrytych reliktów, jak
również źródeł literatury pozwoliła określić, że
relikty te były związane z dwoma budynkami, które były
kuriami kanonickimi - budynkami mieszkalnymi użytkowanymi przez
kanoników. Najstarsza z kurii powstała najprawdopodobniej
jeszcze w XV wieku. Została zniszczona w XVII wieku. Druga z kurii
powstała najprawdopodobniej po pierwszym najeździe wojsk szwedzkich,
czyli po 1635 roku. Funkcjonowała ona do drugiego najazdu wojsk
szwedzkich. Została wówczas zniszczona i już nie odbudowana.
Po południowej stronie została również odkryta zasypana
sucha fosa. Na terenie objętym badaniami, które były
przeprowadzone w latach 50-tych i 60-tych odkryto, że sucha fosa miała
rozpiętość około 20 m i największą głębokość 5 metrów od
poziomu obecnego gruntu. Po północnej stronie prezbiterium
odkryto pozostałości po dwóch funkcjonujących po sobie
kaplic. Najstarsza powstała prawdopodobnie w latach 1604-1621. W 1751
roku, ze względu na zły stan techniczny rozebrano tę kaplicę. Na jej
miejscu postawiono nową kaplicę w 1754 roku. Był to nieduży budynek
połączony krytym gankiem z północną nawą kościoła
katedralnego.
Podczas prac natrafiono na trzy pochówki. Najstarszy
prawdopodobnie z XIV wiekiem, natomiast pozostałe
pochodziły najpewniej z XVII - XVIII wieku. Przy żadnym z
pochówków nie odnaleziono wyposażenia
zmarłego. Może to świadczyć, że
zwłoki zostały owinięte w całun, bądź w nietrwałą odzież. Przypuszczać
należy,
że to była społeczność, która funkcjonowała w obrębie
zespołu katedralnego, czyli ludność służebna, która
współpracowała z kanonikami rezydującymi przy katedrze, bądź
jakieś osoby zasłużone dla Fromborka, które znalazły
pochówek w pobliżu uważanego za najświętszą część katedry,
czyli przy prezbiterium.
|
